Peter & Ingrid back in Holland

Zaterdag 19 juli 2008

Ein-de-lijk weer teken van leven van onze kant. Het is de afgelopen weken zo hectisch geweest dat we er niet aan toe kwamen om een ‘post’ te maken. Maar vandaag kunnen we natuurlijk niet voorbij laten gaan: Noa is jarig!

Het feest begon vanochtend vroeg al met alle cadeautjes openmaken. De opa’s en oma’s, Oom Hans en Tante Tien hadden allemaal een pakje opgestuurd met cadeautjes. Tel daarbij op de cadeautjes van ons, een cadeautje van Mike en Jane (Bristow) en een verjaardagskaart van Maurits uit Naaldwijk en je hebt een onvergetelijke dag. En dan was haar birthday party nog niet eens begonnen.

Na 10 maanden zeuren om een Nintendo DS (ofwel DS zoals ze het hier afgekort noemen) was vandaag dan het moment van de waarheid: ja, ze heeft er een gekregen. Een polar white one. Ze heeft er gelijk al van alles bij gekregen zoals de spelletjes Nintendogs Labrador en Super Mario Bros (thanks Hans en Tien). Nou, Noni horen we de komende 3 maanden niet meer

Om 11.00 am was het tijd voor haar verjaardagsfeestje. Met een clubje van 8 kinderen hebben we het heerlijk gevierd in en om het zwembad.

Aan de lijst van cadeautjes werd vervolgens nog toegevoegd: een jewelry box van High School Musical, DS game High School Musical en $20 voor haar spaarpot.

Na de cake, cadeautjes en pizza vertrok bijna iedereen weer en hebben wij nog even nagedobberd in het zwembad. We gaan zo nog weg want we zijn uitgenodigd bij Mike en Jane voor een BBQ. Nou dit was de eerste update, misschien morgen meer. Voordat ik het vergeet, hieronder nog een mooie foto van Noa in de helikopter. Ze mocht vorige week meevliegen als voorproefje op haar verjaardag. Ze vond het fantastisch!

Zaterdag 8 maart was het dan eindelijk zover voor Esmee: haar kinderfeestje. De drie meisjes op de foto zijn vlnr Esmee, Olivia, Hannah en Kolbrun (de IJslandse). Het 5e meisje, Gracie, verhuisde een week voor haar verjaardag naar Indiana en kon er niet meer bij zijn.

Nadat we eerst met de feesthoedjes op Happy Birthday hadden gezongen, werden de, door Esmee gemaakte, cupcakes gegeten. Mmmmm. De cadeautjes werden bij binnenkomst al meteen ontmanteld dus die ronde konden we na het taart eten overslaan. Toen was het tijd om in de auto te stappen want de meisjes gaan vandaag keramiek beschilderen. Dat klinkt heel indrukwekkend, maar het komt neer op het beschilderen van een keramiek tegeltje (15×15cm) waar ik een zeemeermin op had laten drukken.

Aangezien het best een eindje rijden is (55 minuten) hadden we een picknick lunch voor onderweg gepland. Ik had echte Amerikaanse sandwiches gemaakt (peanut butter and jelly). Het was toen ‘alleen’ nog zoeken naar een playground met picknick tafel onderweg. Er was natuurlijk spontaan in geen velden of wegen een playground meer te vinden en zo eindigden we 3 minuten voor de finish aan een picknick tafel bij het strand. Het voordeel daarvan was dat de meisjes zich even heerlijk konden uitleven op het strand (lees: rennen en gillen).  

Na dit gilkwartier konden we met tamme kinderen naar het ‘levensgevaarlijke’ atelier vol met keramiek. Ze liepen keurig met hun handjes op de rug naar binnen (’kijken doe je met je ogen’) en hebben vervolgens een uur lang heerlijk geschilderd. Zoals je hieronder kunt zien, in opperste concentratie.

Woensdag mag ik de kunstwerken komen ophalen want dan zijn ze gebakken. Ben heel benieuwd naar het resultaat.

 Vrijdag 12 oktober was het de beurt aan Esmée voor een schoolreisje. Aangezien de kleuters nog te klein zijn om te vervoeren per schoolbus (iets met veiligheidsriemen en aansprakelijkheid) werden Esmée en haar klasgenootjes per auto gebracht. Ik had me opgegeven als ‘volunteer’ dus ik reed ook. Bij ons in de auto zaten Olivia, Yanallis en Olivia’s Mom. Een gezellige boel met 3 van die kleine feeksjes op de achterbank. Aangezien het ‘concert’ pas om 11.30 uur begon, zijn we eerst naar Wickam Park gegaan in Melbourne waar een mooie speeltuin is met picknicktafels.

Hier hebben we geluncht en vervolgens zijn we naar Mr. Al gegaan. De muziek stond uiteraard weer VEEL te hard, maar het was wel grappig. Mr. Al bleek een soort uitgerangeerde muzikant te zijn die halverwege de 80’s is blijven steken gezien zijn kleding en kapsel Maar hij was goed voor een paar leuke meezingers en dansjes (zie hieronder).

Donderdag 4 oktober jl. had Noa haar eerste schoolreisje; Brevard Zoo in Melbourne.  Eindelijk mocht ze dan ook eens met de schoolbus. Neat! Alle kinderen moeten rode schoolshirts dragen tijdens het schoolreisje ter herkenning. Eenmaal aangekomen in de Zoo werden de kinderen opgedeeld in kleinere groepjes van 4-6 kinderen die begeleid werden door een hulpmoeder of juf. Noa zat samen met Faith in het groepje, dus dat was dikke pret. 

 http://www.brevardzoo.org